|
 Η
Νικήτη βάζει τον επισκέπτη εξαρχής σε δίλημμα. Βουνό ή θάλασσα; Ό,τι κι αν επιλέξετε θα σας αφήσει εξίσου ευχάριστες αναμνήσεις.
Το σταυροδρόμι του κεντρικού δρόμου οδηγεί, είτε - αν στρίψετε αριστερά όπως έρχεστε από Θεσσαλονίκη - σε φιδωτά δρομάκια που καταλήγουν στον προϊστορικό οικισμό, όπου διατηρούνται σπίτια που είναι κτισμένα από το 1830, είτε - αν στρίψετε δεξιά- στην παραλία της Νικήτης, όπου οι καφετέριες διαδέχονται η μια την άλλη και προσφέρουν ανεξαιρέτως σκιά και θέα στη θάλασσα.
Ο παραδοσιακός οικισμός της μεσόγειας κωμόπολης της χερσονήσου της Σιθωνίας, με τη μακεδονική αρχιτεκτονική των σπιτιών, τις χαρακτηριστικές καμινάδες που επιδεικνύουν την τέχνη των μαστόρων τους, το ναό του Αγίου. Νικήτα, χτισμένο το 1867 και το παλιό σχολειό προσφέρεται για έναν περίπατο οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Διαλέξτε την ταβέρνα που προτιμάτε και αφεθείτε στη μαγεία της ηρεμίας και των αργών ρυθμών μιας άλλης εποχής, που ο άνθρωπος ήταν άμεσα συνδεδεμένος με τη φύση. Αξίζει να πιείτε έναν ελληνικό καφέ στο παλαιότερο καφενείο του χωριού, αυτό του Νίκου Καζάνη, με τα ξύλινα τραπέζια τοποθετημένα κάτω από μια μεγάλη κληματαριά για περισσότερη σκιά. Μην παραλείψετε ωστόσο να κάνετε μια βόλτα και να δειπνήσετε ή να πιείτε ένα ποτό στην παραλία της Νικήτης, πάνω στην αμμουδιά και πλάι στο κύμα.
Αν τυχόν βρεθείτε στη Νικήτη στις 15 Σεπτεμβρίου, την ημέρα της γιορτής του Αγίου, να έχετε υπόψη ότι διοργανώνεται γλέντι και περιφέρεται σε μια ιερή τελετή στους δρόμους του χωριού η εικόνα του Αγίου.
  |